maandag 10 mei 2010

Sam

Vandaag was de grote dag. Sammy gaat naar de grote school!
Voor wie niet weet wie Sam is, hij is een grote zwarte labrador.
Eigendom van het Koninklijk Nederlandse Geleide Fonds, in bruikleen door ons.
Wij zijn al jaren puppypleeggezin van het KNGF en Sam was onze 8e pup.
Van die 8 zijn er 5 geleidehond, 1 moederhond, 1 afgekeurd op eczeem en nu dus 1 op de opleiding.
Vandaag moest Sam retour naar Amstelveen, waar het grote avontuur gaat beginnen.
Gaat hij het halen en wordt hij een geleidehond of lukt het niet en gaat hij naar een gewoon gezin. Wij duimen natuurlijk dat hij slaagt, maar 30% valt af. Het is een zware opleiding en hij moet op alle fronten slagen voor hij naar een blinde client gaat.

De terugkomst is altijd spannend.
Er waren 9 pups, allemaal zwarte labradors. En moeilijke taak voor de opleiders om ze uit elkaar te houden.
Die van ons was de jongste en de grootste. Dus eigenlijk een compliment voor ons dat hij zo snel terug mocht. De andere honden waren 3 a 4 maanden ouder. Er waren veel 1x gezinnen, en ook nog kindertjes. Dit maakt het altijd wat emotioneler.
Je krijgt eerst een kopje koffie, dan uitleg wat er gaat gebeuren. Vervolgens een aandenken en dan is het zover.
Je brengt de honden naar een speelveldje en moet ze dan van de lijn afdoen. Vanaf dat moment is hij niet meer van jouw en kun je het beste maar gaan. De honden zijn dan meestal aan het spelen en letten dan niet op de baasjes. Veel bedrukte en behuilde gezichten. Je moet dan even weer denken waarom dat je het ook al weer doet. Toen we de kennel in liepen, waar je nog even kunt kijken, zag ik dat Sam ons was aan het zoeken. Dit vind ik moeilijk, je voelt dan alsof je de hond in de steek laat.
Na nog een kopje koffie weer terug naar Limburg en het leven van alle dag.

Het is stil in huis.

2 opmerkingen:

  1. Dag John en Marina, dat zal inderdaad erg emotioneel zijn. We kunnen weinig meer doen dan jullie een hart onder de riem geven.

    Nou sterkte met dit weer op zijn plek te laten landen.

    Groetjes Rick en Mandy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tjezus, lekker vooruitzicht (voor ons dan). Nu hadden we al weinig illusies, maar dat Sam je aan het zoeken was........ Hier hoor ik dagelijks dat men Lester van ons mist. En dat dat de enige reden zou zijn om terug naar Nederland te gaan hahaha. Nou,..... gelukkig hebben wij nog twee of drie maanden of zo. Dan zijn de 14 tot 16 maanden om.

    Groet Michael.

    BeantwoordenVerwijderen